Çinli Bilim insanları, Hollandalı ressam Vincent van Gogh’un, 19. yüzyılın bilimsel niyetinin çok ilerisinde olduğunu ortaya çıkardı.
Bilim insanları, van Gogh’un 1889 yılında yaptığı “Yıldızlı Gece” fotoğrafının, atmosfer bilimcilerin yakın vakitte keşfettiği gökyüzünün astronomik prenspleri uyumlu olduğunu keşfetti.
Physics of Fluids mecmuasında yayınlanan bir makalede araştırmacılar, van Gogh’un yıldız tarzında “gizli türbülans” olarak tanımladıkları bir durum tespit ettiler.
Araştırmacılar, van Gogh’un fırça darbelerinin, gece gökyüzündeki görünmez hava akışındaki türbülansı hesaplamak için itinayla uygulandığını düşündüklerini belirtti.
Araştırmanın muharrirlerinden Yongxiang Huang, “Boya darbelerinin ölçeği çok kıymetli bir rol oynadı” dedi.
Huang, yüksek çözünürlüklü dijital bir fotoğrafla fırça darbelerinin boyutlarının ölçüldüğünü ve bunların türbülans teorilerinden beklenen ölçeklerle karşılaştırıldığını kaydetti.
Huang, 2019’da yapılan bir çalışmanın, atmosferdeki türbülansın yanı sıra ışık yılı uzaklıktaki yıldızlardaki türbülansı da hesaba kattığını öne sürdü.
“DERİN VE SEZGİSEL BİR ANLAYIŞ”
Makalenin araştırmacıları, rüzgarın formu ve gücü üzere atmosferik şartları sınıflandırmak için rüzgarda çırpınan yapraklar üzere emsal durumları da inceledi.
Araştırmacılar, “Yıldızlı Gece”nin 14 dönen formuna bakarak, van Gogh’un tabiat görüntülerinin hareketiyle nasıl gizemli bir ilişkiye sahip olduğunu keşfetti. Huang, bu durumun “doğa olaylarına ait derin ve sezgisel bir anlayışı” ortaya koyduğunu belirtti.
Merkezi ABD’nin New York kentinde bulunan Alman sanat piyasası şirketi Artnet, van Gogh’un yapıtının, penceresiz bir odada gün ışığında yapılmış olmasına dikkat çekti.
Huang, “Van Gogh’un türbülansı hassas bir formda temsil etmesi, bulutların ve atmosferin hareketini incelemesi ya da gökyüzünün dinamizmini nasıl yakalayacağına dair doğuştan gelen bir his olabilir.” sözlerini kullandı.
Eserdeki parlaklığı temsil eden kısımların, 1940 yılında Sovyet matematikçi Andrey Kolmogorov tarafından ispatlanan “hareketle beslenen enerji” yasası ölçeğinde atmosferin gerçek hareketleriyle uyumlu olduğu tespit edildi.
Huang, “Durumu daha fazla kucaklamak için yeni bir türbülans tarifi önermenin vakti gelmiş üzere görünüyor” dedi.
Eser, 1959 yılında matematikçi George Batchelor tarafından tanımlanan hava gücünün hareketine ait akışkan dinamiği unsurlarını, Batchelor’dan 70 yıl evvel yansıtıyor üzere görünüyor.