CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, Nevşehir Hacıbektaş’ta; Hacı Bektaş-ı Veli’yi anma aktiflikleri kapsamında Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesine geldi. Bir dizi ziyaretin arından Kılıçdaroğlu, son olarak Kemal Kılıçdaroğlu Kültür Merkezi’nde 59’uncu Ulusal, 33’üncü Milletlerarası Hacı Bektaş-ı Veli Anma Merasimleri ve Kültür Sanat Etkinlikleri’ne katıldı.
Etkinliklerde Hacı Bektaş-ı Veli’yi anmak için Alevi deyişleri söylenirken semah dönüldü. Akabinde günün mana ve kıymetine ait konuşmalar yapıldı.
Daha sonra kürsüye CHP Başkanı Kılıçdaroğlu çıktı.
Kılıçdaroğlu’nun konuşmasından öne çıkan başlıklar şöyle:
“Öncelikle sizlere sevgili dostlarım diye hitap etmek isterim. Bir ortadayız. Her yıl Hacıbektaş ilçemizde Hoca Ahmet Yesevi’den feyz alan Horasan ereni Hacı Bektaş-ı Veli’yi anıyoruz. Bu toplantılarda, barıştan kelam ederiz. Birlikten, beraberlikten, kucaklaşmadan kelam ederiz. Münasebetiyle bu söylemlerimizin altını daima birlikte doldurmak zorundayız. Sevgi, barış, huzur evet; birlikte bunların altını doldurmak zorundayız.
Hünkar’a nazaran; yüreğimiz, yani kalbimiz, gönlümüz büyük bir kente misal. Ve şanlı Allah, kainatta neyi yarattıysa bu kentte yani kalbimizde bulunmaktadır’ der. Hünkar, bu kentin ilim, cömertlik, utanma duygusu, sabır, kanaat, dehşet ve edep unsurlarıyla korunduğunu söyler. Hünkar’ın bu inanışı ışığında hem kendi yüreğimizi hem de ülkemizi yani toplumsal, siyasal, kültürel, tarihî kalbimizi tekrar sağlıklı kılmalıyız. Öfkeden arındırmalıyız.
Az evvel de tabir ettiğim üzere Hünkar, büyük bir kente benzettiği kalbimizin birinci muhafızı olarak öncelikle bilimi, yani ilmi görür. İlim irfandır, fazilettir. Aklın oluşturduğu hazinedir. Yunus’un dediği üzere, kendini bilmektir, farklı niyete hürmettir. Kimseyi ötekileştirmemek, dışlamamaktır. İlim bize, herkese, her kısma karşı zahir yani açık ve berrak olmayı öngörür.
Bugün insanlığın düşünsel zenginliği aklın yani ilimin yapıtıdır. Sevgili Peygamberimiz, ‘ilimle geçen her gece ibadetle geçen bin geceden daha hayırlıdır’ der. Dolasıyla herkesin fikrine, kanısına hürmet duyulmalı, alacağımız kararlar ile azami ölçüde geniş bir toplumsal mutabakatı sağlamaya ihtimam göstermeliyiz. Zira ilim, akıl bunu gerektirir. Hünkar’a nazaran ilimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.
Hünkar’a nazaran kalbimizin ikinci muhafızı cömertliktir. Zira bireyi beytülmale el uzatmaktan insani, hukuksal, ahlaki ve ekolojik unsurları yerle yeksan ederek zenginlik sağlama hoyratlığından insanı uzak tutan bir histir. Cömertlik daima birlikte üretmeyi ve hakça bölüşmeyi temel bir kural olarak önümüze koyar. Cömertlik, karşılıklı fedakarlıklarda bulunarak ortak bir gelecek inşasında daima birlikte yol yürüyebilmektir. Unutmayın daha fazla cömert olmamız gereken bir periyottan geçiyoruz. İmkanlarımızı, birikimlerimizi karşılık beklemeksizin muhtaçlık sahipleri ile paylaşmalıyız. Kimsenin yoksulluğunu teşhir etmeden toplumsal bir dayanışma örneği göstermeliyiz. Tek bir çocuğun dahi açlığını kendi ayıbımız olarak kabul etmeli, onun açlığını ortadan kaldıracak adımlar atmalıyız.
Hünkar’ın yüreğimizi koruduğuna inandığı bir başka muhafız da utanma duygusudur. Yani yüzümüzü kızartacak her ne varsa uzak durmalı, kaçınmalıyız. Sevgili peygamberimiz, şayet utanmıyorsan istediğini yapabilirsin, der. Yani bir kişi ne vakit ki ayıplanmaktan kaygılanmıyor, onu kötülüklerden alıkoyan hiçbir güç kalmamış demektir.
‘Utanma hissini bilhassa devleti yönetenlerin içselleştirmesi gerekir’
Artık utanmıyorsan insanların yoksulluğunu teşhir edebilirsin. Meğer utanma duygusu, insan onurunu muhafazayı zarurî kılar. O nedenledir ki utanma duygusu kalmamışlara karşı bizler aziz Allah’ın kanatta yarattığı her şeye mesken sahipliği yapan yüreğimizden utanma hissini eksik etme, diye dua ederiz.
Unutmayalım, utanma duygusu ferdî ve toplumsal ahlakımızın da kaynağıdır. Onun içindir ki ısrarla söylüyoruz, ülkemizin temel sorunlarının tahlilinde yeni bir ahlaki anlayış koşuldur. Bu kuralın yerine getirilmesi için de utanma hissini bilhassa devleti yönetenlerin içselleştirmesi gerekir.
Hünkar’ın dediği üzere yüreğimizin bir öbür muhafızı da sabırdır. Bir olgunluk evresi olarak kabul edilen sabır, bizleri çabuk etmekten ve yanlış karar almaktan koruduğu kadar kinden, intikam ve öç alma hissinden da uzak meblağ. Kimseye kin tutmamanın başlangıcında sabır vardır. Sabır, ortak tahlil için uğraş harcamanın, istişarenin yolunu açar. Müsamahayı büyütür sabır. Sabır, alttan almak, ertelemek değildir.
Ülkemizin temel sıkıntılarını en geniş mutabakatta çözme iradesinin temelidir. Sabır, uzattığımız elin tutulacağı vakti ivedi etmeden beklemektir. Sabır, bize uzatılan eli de havada bekletmemektir. Sabır gelen her türlü eleştiriyi sükûnetle ve anlayışla karşılaşmaktır. Sabırla birbirimize karşı önyargılarımızdan, ön kabullerimizden, alışkanlıklarımızdan arınırız. Hepimiz biliyoruz ki Allah sabredenlerle birliktedir.
Hünkar’a nazaran yüreğimiz koruyan muhafızlar ortasında kanaat de vardır. Yani yüreğimizi koruyan muhafızların beşincisi az ile yetinip, elindekine razı olma duygusudur. Kanaatkâr olmak kendinizin ve sorumluluğumuz altında bulunanların muhtaçlıklarını karşılayabilir olmak; fakat kimsenin malında, mülkünde gözümüzün olmamasıdır. Ve kanaat en çok yönetici sınıfı için geçerlidir. Bilhassa siyasetçilerin, devleti yönetenlerin kâfi olandan daha fazla mal ve mülk edinme hissini kalplerden silmeleri gerekir. Zira siyasetçiler, yani yönetenler; devleti bir zenginleşme aracı olarak görmemelidirler.
Hünkar’ın yüreğimizi koruduğuna inandığı altıncı muhafız kaygıdır. Dehşet, Allah karşısındaki çaresizliğimizi tabir ettiği kadar; Allah’ın sevgi ve isteğini kazanmamızda da aracıdır. Bir o kadar da insani ve ahlaki bir histir. Bizi yanlış yapmaktan alıkoyan, kul hakkı yemekten, şahsa yahut topluma karşı haksızlık, hukuksuzluk yapmaktan bizi uzak tutan hislerin başında kaygı gelir. Bazıları korktuğu için susar; bazıları haksızlık karşısında dilsiz şeytan olmaktan korktuğu için susmaz, konuşur; hak arar. Bazıları muktedirler karşısında korktuğu için siner, bazıları tarihe muktedirler karşısında sinen biri olarak geçmekten korktuğu için ayağa kalkar ve itiraz eder. Bu nedenledir ki dehşet cihanın milyarlarca yıllık yaşı düşünüldüğünde bir damla su bile olmayan hayatımızda zulme, eşitsizliğe, yoksulluğu karşı hangi hali gösterdiğimizin belirleyicisidir. Ya korktuğunuz için susarsınız ya da korktuğunuz için itiraz eder konuşursunuz.
Son muhafız ise edeptir. Edep, kendisinden evvelki altı muhafızın tümünü; yani ilim, cömertlik, utanma duygusu, sabır, kanaat, kaygıyı da kapsayan manalar bütününü söz eder. Özetle eline, lisanına ve beline sahip olma hali bir edeptir. Çalmamak, şiddet uygulamamak, harama el uzatmamak; lisan ile davranışlarla, uygulamalarla, kararlarla kimseyi kırmamak, ötekileştirmemek, bir nevi 72 millete birebir gözle bakmak edeptir. Edep tıpkı vakitte kimseye hangi münasebet olursa olsun ayrıcalık yapmamak, makûs hal ve davranışlardan uzak durmak, işi ehline vermek hak, hukuk ve adalet ile hükmetmek demektir.
Hünkar’ın kalbimizi, yüreğimizi koruduğunu vurguladığı; yedi muhafızın bendeki karşılığını sizlere söz ettim. Bu bağlamda sizlerin huzurunda vurgulamak isterim ki her kim bizim yanımızda bulunup yüreğindeki kini, intikam hissini öldürmemişse bizimle yürüyecek bir yolu yoktur. Bizler, Hünkar’dan öğrendiğimiz üzere tüm inançlara, o inançlarının tüm mensuplarına hürmet duyar, hürmet gösteririz.
Bizler ferdî hırslarımızdan, ihtiraslarımızdan arınmalıyız. Güzellikte ve adalette yarışlı ve bunun çabasını vermeliyiz. Helalleşmeliyiz, kucaklaşmalıyız ve barışmalıyız.
Geçtiğimiz yılki konuşmamda söz ettiğim üzere; muhtaçlığımız olan, Hünkar’ın aslan ve ceylanı kucağında buluşturan huzur, inanç ve kardeşlik duygusudur. Aslan ve ceylanın bir ortada huzur ve itimat içinde kardeşçe yaşayacağı bir ülkeyi el birliği ile kuracağız, kurmalıyız; bir arada kurmalıyız. Büyük Başkan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün kurucusu olduğu Cumhuriyetimizi, ikinci yüzyılda Allah’ın müsaadesiyle demokrasi ile taçlandıracağız.
Bu hislerle Anadolu ve Trakya’yı bizlere yurt yapan, bu toprakları ilim ve irfan coğrafyasına dönüştürmek için gayret harcayan bütün erenlerimizi, velilerimizi, mürşitlerimizi, pirlerimizi, dervişlerimizi, dedelerimizi rahmet ve şükranla anıyorum. Başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere bütün kahramanlarımıza, şehitlerimize Allah’tan rahmet diliyor; hepinize en içten sevgi ve hürmetlerimi sunuyorum.”