EFNAN ATMACA – Sahne tasarımı, dekor, kostüm son derece sade olarak tercih edilirken oyunda kelamın bedeli yüceltiliyor.
Usta direktör Donnellan “Shakespeare hepimizi anlatmıyor, tek tek her birimizi anlatıyor” yorumunu doğruluyor, Hamlet’in tüm kahramanlarını zamansızlığa ve mekânsızlığa taşıyarak yıllardır yaşadıklarından ders almayan insanın en sert, en etkileyici taraflarını seçerek gösteriyor. Bir sefer daha şahit oluyoruz ki kendi varlığını sorgulayabilen tek canlı insan ve tahminen de bu yüzden, yalnızca var olduğunu kanıtlayabilmek için harika şeyler yapabildiği üzere vahim hareketler de gerçekleştirebiliyor. Direktör de Hamlet’in ikileminin de burada yattığını söylüyor lakin direkt değil, gizemli bir formda. Oyunda da bu fikri öne çıkarıyor. “Hamlet”te bir diğer dikkat çeken ise son devir trend olan dijital kullanımını Donnellan’ın tercih etmemesi. Bu trende yönelmeyip kelamın gücüne güç katma yoluna gitmesi. Tiyatronun metnin ve oyuncunun gücüyle hoş olduğunu göstermesi.