Fehmi Koru*
Önce şu gerçeği aklımızda tutalım: Bugün ülkemizde, siyaset, dış siyaset, iktisat dahil her alanda ne oluyorsa -ve hatta ne olmuyorsa-, bunun tek bir sebebi var: Seçim ufukta görünüyor…
İktidar cephesi gücünü önümüzdeki seçimde bir sefer daha korumak istiyor; bunun için de hem genel seçimi hem de cumhurbaşkanlığı seçimini kazanması koşul. Birkaç vakittir siyasi alanda karşımıza çıkan her yeni durum, sandıkta bu sonucu alma hedefiyle ilgili.
AK Parti, iktidarın büyük ortağı olarak, siyasi geleceğini bu seçime bağlamış durumda; Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan da, seçimde aday olabilmeyi, aday olarak girdiğinde de birinci tıpta olmasa bile ikinci tıpta kazanmayı maksat olarak belirlemiş, bunu sağlayacak biçimde davranıyor.
[MHP için durum biraz daha farklı. Birinci tercihi %7’ye indirilmiş barajı aşarak TBMM’deki varlığını devam ettirmesi olsa ve seçime kadar Millet İttifakı’na karşı propagandasını sürdürse de, rakip cephenin sandıktan galip çıkması halinde, MHP’nin AK Parti kadar üzülmesi gerekmeyecek. GÜZEL Parti’nin içinde yer alacağı yeni iktidar ‘MHP davası’nın öbür bir isimle devamı olacak da ondan… Hele Mansur Yavaş cumhurbaşkanı adayı gösterilse ve kazansa, MHP takımı, kendileri zafer kazanmış kadar sevinç bile duyabilir.]
Seçimi hangi cephe kazanabilir?
Kamuoyu yoklamaları şimdi bu soruya kesin yanıt vermeye müsait değil.
Yapılacak seçimde sonucu, anketlerde ‘kararsızlar’ yahut ‘protesto oyu kullanacaklar’ olarak geçen %20 oranını koruyan kalabalık kümenin kararı belirleyecek.
[Ve bir dereceye kadar da HDP seçmeninin tavrı…]
O kümesi oluşturan kitlenin geçmişte büyük çapta AK Parti’ye oy vermiş insanlardan oluştuğu biliniyor.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın, genel lideri olduğu AK Parti ismine, çabucak her gün bir yerlerde yaptığı konuşmalara ve hele hükümetin son vakitlerde siyasi gözlemcileri de şaşırtan politik yaklaşımlarına bu gözle bakıldığında, çabucak bütününün, kararsız kitleyi tekrar AK Parti’ye oy verecek hale getirmeyi amaçladığı anlaşılacaktır.
Bu mümkün müdür?
Siyasette her şey mümkündür.
Dünyanın öteki ülkelerinden de örnek verilebilir lakin kendi yakın tarihimiz de gereğince açıklayıcı.
AK Parti 7 Haziran 2015 tarihinde yapılan seçimde beklenden daha az -%41- oy alarak 550 milletvekilinden sırf 258’ini kazanarak TBMM’deki çoğunluğunu kaybetti; lakin beş ay sonra -1 Kasım 2015 tarihinde- yapılan seçimde -%49.5 oy ve 317 milletvekili ile- tarihinin en başarılı sonucunu alabildi.
Bir öteki örnek…
MHP, kurulduğu günden başlayarak, hükümet olduğu uzun yıllar boyunca, AK Parti’nin en şiddetli muhalifiydi; genel lideri Devlet Bahçeli de hem AK Parti’ye hem de başkanı Tayyip Erdoğan’a en ağır akınları yapan siyasi başkandı. Ne olduysa oldu ve MHP bugün AK Parti’ye toz kondurmuyor, şimdi kendi partisi ismini aday olarak söylem etmemişken “Bizim cumhurbaşkanı adayımız Tayyip Erdoğan’dır” açıklamasını birinci gündeme taşıyan da MHP başkanı Bahçeli.
Ne demiştim, siyasette her şey mümkündür, değil mi?
Öyleyse, şimdilerde kesin alabileceği oy oranı %30 civarında görünse de AK Parti tekrar iktidarda tutabilecek bir duruma kendisini getirebilir, vazife takviyesi periyodunun en tabanında görünen Tayyip Erdoğan da, aday olabilirse, sandıktan tekrar cumhurbaşkanı olarak çıkabilir.
Muhalefet cephesi bunun çok farkında görünmese bile gerçek bu.
İktidar şaşırtıyor, muhalefet şimdi kimseyi şaşırtmayı başaramadı.
Kalemim müsaade verse, “Muhalefet şimdiye kadar verdiği izlenimin bilakis güya karşı cepheyi kazandırmak ister gibi” yazacağım lakin, dedim ya, kalemim şimdi buna müsaade vermiyor.
Bir evvelki seçimde (2018) iktidarı değiştirmek yahut hiç değilse zayıflatmak ve cumhurbaşkanı seçimini kazanmak mümkündü; öncesinde muhalefet cephesinde çıkan ihtilaf yüzünden sandıktan tam aykırısı bir sonuç çıkabildi.
Tarihin daima tekerrür ettiği ülkemizde gelecek seçimin öncesinde misal bir gelişmenin yaşanmayacağını kim tez edebilir?
Daha HDP seçmeninin kendi belirleyecekleri adaya oy vermelerini sağlamak için nasıl bir yol izleyecekleri belirli değil Millet İttifakı’nın; ne vakit bu husus açılsa o cepheyi oluşturan partilerden çelişkili açıklamalar geliyor.
HDP’nin oranı %10’un altına düşmeyen seçmen kitlesi oy vermez ve HDP’nin kendisi de aday çıkarırsa Millet İttifakı’nın adayı cumhurbaşkanlığı seçimini birinci tıpta kazanamaz; o denli bir durumda ve hele Millet İttifakı yanlış bir adayla seçmen önüne çıkmışsa, artık ‘kararsız’ olduğunu beyan eden kitle, ikinci tıpta kararını eski tercihine yanlışsız değiştirebilir.
Durumu özetleyeyim:
İktidar cephesi -AK Parti ve MHP-, milleti ve hatta dünyayı şaşırtmak da dahil, seçim öncesi kendi amaçlarına ulaşmak için ellerinden geleni yapıyor; buna karşılık muhalefet cephesi –‘6’lı masa’da buluşan liderler- laftan öbür bir şey üretmeden seçim günü geldiğinde sandığın kendilerine güleceği beklentisi içerisinde.
Bana ikisinden biri üzücü halde yanılıyor üzere geliyor…
Hangisi sanki?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.